دەقی وەڵام:

وەڵام: زانایان دەڵێن سەبارەت بەمە دەڵێن:

١- زانایان دەڵێن ئەسل وایە لای ڕاست پێش دەخرێت بەسەر لای چەپدا ئەگەر هەردوو کەسەکان یەکسان بوون.

٢- ئەگەر دوو کەسەکان یەکێکیان بەتەمەن بوو یان کەسێکی گەورە بوو، ئەوە بەتەمەن و گەورەکە پێش دەکەوێت بۆ چوونە ژوورەوە.

٣- سەبارەت بە ضیافة لە مەجلس لە گەورەی مەجلس دەست پێ دەکەیت، پاشان لە لای ڕاست دەست پێ دەکەیت ئەگەرچی کەسی بەتەمەن لەلای چەپیش بێت، لەبەر فەرموودەی سَهْلِ بْنِ سَعْدٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ (ﷺ) أُتِيَ بِشَرَابٍ فَشَرِبَ مِنْهُ وَعَنْ يَمِينِهِ غُلاَمٌ وَعَنْ يَسَارِهِ الأَشْيَاخُ فَقَالَ لِلْغُلاَمِ: (أَتَأْذَنُ لِي أَنْ أُعْطِيَ هَؤُلاَءِ) فَقَالَ الغُلاَمُ: وَاللَّهِ يَا رَسُولَ اللَّهِ لاَ أُوثِرُ بِنَصِيبِي مِنْكَ أَحَدًا قَالَ: فَتَلَّهُ رَسُولُ اللَّهِ (ﷺ) فِي يَدِهِ. رواە البخاري ومسلم.

هەروەها فەرموودەی ئەنەس هاتووە: (فَشَرِبَ رَسُولُ اللهِ (ﷺ) وَأَبُو بَكْرٍ عَنْ يَسَارِهِ وَعُمَرُ وِجَاهَهُ وَأَعْرَابِيٌّ عَنْ يَمِينِهِ فَلَمَّا فَرَغَ رَسُولُ اللهِ (ﷺ) مِنْ شُرْبِهِ قَالَ عُمَرُ: هَذَا أَبُو بَكْرٍ يَا رَسُولَ اللهِ يُرِيهِ إِيَّاهُ فَأَعْطَى رَسُولُ اللهِ (ﷺ) الْأَعْرَابِيَّ وَتَرَكَ أَبَا بَكْرٍ وَعُمَرَ)، وَقَالَ رَسُولُ اللهِ (ﷺ): (الأَيْمَنُونَ الأَيْمَنُونَ أَلاَ فَيَمِّنُوا). قَالَ أَنَسٌ: فَهِيَ سُنَّةٌ فَهِيَ سُنَّةٌ ثَلاَثَ مَرَّاتٍ.